Estetik bir ortamda bulunmak, estetik bir vücuda sahip olmak, estetik bir yüze sahip olmak, yaptığı işi estetik bir şekilde yapmak pek çok insanın takıntılı olduğu bir noktadır ve bunu alışkanlık haline getirmiş olan insanlar çevremizde azınlıkta da değiller. Estetik bir takıntı haline gelip bir alışkanlığa da zamanla dönüşebilir. Estetik, güzelliğin ve hoşluğun mantığını inceleyen bir disiplindir. Ancak günlük yaşamda “estetik olma” kavramı, çoğunlukla dış görünüşle sınırlandırılarak yüzeysel bir şekilde ele alınır. Oysa estetik, bir alışkanlığa dönüştüğünde ve doğrulukla harmanlandığında, kişinin yaşamına derinlik ve anlam katar. Peki, estetik olma alışkanlığı nedir ve bu alışkanlık nasıl doğru bir şekilde içselleştirilebilir?
Alışkanlıkları Değiştirmek Zor mu?
Estetik olma alışkanlığı, sadece belirli bir tarza sahip olmak veya trendleri takip etmek değildir. Bu alışkanlık, kişinin kendisini ve çevresini güzelleştirme çabasını düzenli ve bilinçli bir pratiğe dönüştürmesidir. Giyim tarzından ev düzenine, seçilen bir müzik parçasından yemek sunumuna kadar hayatın her alanında bir zarafet ve uyum arayışıdır. Bu arayış, kişinin kendi zevkini ve yargısını geliştirmesini gerektirir. Ancak bu noktada kritik bir soru ortaya çıkar: Bu alışkanlık, gerçek bir ifade mi yoksa sadece bir gösteriş mi?
İşte burada “doğruluk” devreye girer. Estetik olma çabası, eğer kişinin özüyle uyumlu değilse, samimiyetsiz ve yapay bir hâl alabilir. Sosyal medyanın dayattığı kusursuzluk algıları, bireyleri kendi olmaktan uzaklaştırarak standartlaşmış bir güzellik anlayışına hapsedebilir. Doğru olan, kişinin kendi benliğini, değerlerini ve yaşam tarzını yansıtan bir estetik anlayış geliştirmesidir. Bu, başkalarının beğenisini kazanmak için değil, kendi iç huzuru ve memnuniyeti için yapılan bir tercihtir. Örneğin, minimalist bir yaşam tarzını benimseyen biri, sade ve işlevsel bir estetik geliştirirken; daha renkli ve canlı bir kişiliğe sahip biri, bu özelliğini yansıtan bir tarz yaratmalıdır.
Estetik Bir Yaşam Felsefesi mi?
Estetik alışkanlığın doğruluğu, aynı zamanda sürdürülebilirlikle de ilgilidir. Çevreye saygılı, etik üretim yapan markaları tercih etmek; kalıcı ve nitelikli ürünlere yönelmek; israf etmemek, bu doğruluğun pratikteki yansımalarıdır. Fast fashion yerine sürdürülebilir modayı, plastik ürünler yerine geri dönüştürülebilir malzemeleri seçmek, estetik kaygı ile etik değerleri birleştirmenin bir yoludur. Böylece estetik, yüzeysel bir tüketim çılgınlığı olmaktan çıkarak, bilinçli ve sorumlu bir yaşam tarzına dönüşür.
Sonuç olarak, estetik olma alışkanlığı, kişinin kendisini ve çevresini güzelleştirme arzusundan doğan doğal bir eğilimdir. Ancak bu alışkanlığın değer kazanması, doğrulukla beslenmesine bağlıdır. Kendini tanımak, özgün olmak, samimi kalmak ve seçimlerinde etik değerleri gözetmek, estetiği bir yaşam felsefesine dönüştürür. Estetik, sadece göze hitap eden bir düzen değil; aynı zamanda ruha hitap eden bir uyum arayışıdır. Bu arayışta doğruyu rehber edinenler, güzelliği sadece dışarıda aramaz; onu kendi içlerinde inşa eder ve bu sayede hem kendilerine hem de dünyaya karşı daha dürüst bir ilişki kurarlar. Gerçek estetik, işte bu bütünlükte ve samimiyette gizlidir.